De i’tikaaf
De i’tikaaf(1)
Door de nobele Shaykh
Al-‘Allaamah ‘Abdoellah ibn ‘Abdir-Rahmaan Aal Bassaam
– moge Allah hem genadig zijn –
De taalkundige betekenis van i’tikaaf: het vasthouden aan iets en het opdringen hiervan aan de ziel. Daartoe behoren de Woorden van Allah – Verheven is Hij:
…die bij hun afgodsbeelden ‘ya’koefoen’.
[ Soerah al-A’raaf 7:138 ]
Dit wil zeggen dat zij bij hun afgodsbeelden vertoefden en bij hen verbleven.
De religieuze betekenis van i’tikaaf: het verblijven in de moskee op een specifieke manier met als doel het aanbidden van Allah.
De regelgeving betreffende de i’tikaaf: de geleerden hebben overeenstemming dat de i’tikaaf wettig is. Tevens hebben zij overeenstemming dat de i’tikaaf aanbevolen is en niet verplicht.
De wijsheid achter de i’tikaaf en het profijt ervan: Ibn al-Qayyim zegt in al-Hady (ingekort):
“Aangezien de oprechtheid van het hart en zijn standvastigheid op zijn weg naar Allah – Verheven is Hij – verbonden zijn met het zich totaal richten tot Allah – Verheven is Hij – alleen, werd de i’tikaaf voorgeschreven. Het doel en de ziel van de i’tikaaf is: het vertoeven van het hart bij Allah, het zich afzonderen met Hem, het verbreken van de banden met de schepsels en het versterken van de band met Allah – Vrij is Hij van elke tekortkoming.
Zodanig dat het gedenken van Allah en het zich wenden tot Hem het enige is waar het hart zich mee bezighoudt en wat in het hart opkomt. Dat het hart enkel denkt aan datgene wat Allah tevredenstelt en wat dichter tot Hem brengt.
Zodoende zal het hart genieten van het gezelschap van Allah in plaats van het gezelschap van de schepsels. Dit bereidt het hart voor op de dag van de eenzaamheid in het graf, wanneer er geen gezelschap voor het hart is en er niets is wat het hart verheugt dan Allah. Dit is het grootste doel van de i’tikaaf.”
Bron: Taysier al-‘Allaam Sharh ‘Oemdatil-Ahkaam, het Boek van het Vasten, Hoofdstuk: de I’tikaaf
Vertaald vanuit het Arabisch door: Ridouane Mallouki
(1) Voetnoot van de vertaler: I’tikaaf: Het zich afzonderen in de moskee waarbij men de tijd doorbrengt in aanbidding, met name tijdens de laatste tien dagen van Ramadaan.