Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie

Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie

Ergens in een Islamitisch land was een docente tijdens een damescollege het volgende verhaal van de kapster van Fir^cauwn’s dochters aan het vertellen, ze zei: “Op een dag toen de kapster de haren van één van de dochters van Fir^cauwn aan het kammen was, viel de kam op de grond. Ze boog zich voorover om haar kam op te rapen en zei: “Bismillah.”

De dochter vroeg haar: “Bedoel je mijn vader?”

Zij antwoordde: “Nee! Hij is de Heer van mij, van jou en van jouw vader.”

De dochter meldde dit vervolgens aan haar vader die onmiddellijk de kapster liet komen. Hij vroeg haar: “Heb jij een Heer buiten mij?”

“Jazeker! Mijn en jouw Heer is Allah, Die in de hemel is,” antwoordde zij dapper.

Hierop liet Fir^cauwn een grote koperen pan met olie halen. De pan werd vervolgens aan de kook gebracht totdat de olie begon te borrelen. De Fir^cauwn gaf opdracht om de vrouw en haar kinderen in deze hete pan te gooien.

De vrouw deed haar laatste verzoek en vroeg: “Zou je misschien één ding voor me kunnen doen?”

De Fir^cauwn vroeg: “En dat is?”

De kapster vroeg: “Zou je mijn botten samen met die van mijn kinderen in een gewaad willen wikkelen en vervolgens kunnen begraven?”

Hij antwoordde: “Dat gun ik jou als laatste wens.”

Fir^cauwn gaf opdracht om eerst haar kinderen in de pan te gooien. De kapster moest toezien hoe haar kinderen één voor één in de grote pan werden gegooid en hoe hun botten even later naar boven kwamen drijven. Geen moment wankelde ze in haar geloof en zij bleef standvastig, totdat het haar beurt en die van haar kleine baby was. Op het moment dat de moeder het niet over haar hart kon krijgen om haar laatste kind af te staan, sprak de baby, en zei: “O moeder, wees standvastig want u bent op het Ware Pad.” De foltering in dit leven is namelijk veel milder dan die in het Hiernamaals. Uiteindelijk werd zij samen met haar baby in de hete olie gegooid.

Het verhaal greep de leerlingen zo aan dat zij allen door emoties werden overweldigd. Geschrokken draaiden zij zich om toen bleek dat één van de leerlingen, die mede opviel door het feit dat zij zich niet hield aan de Islamitische kledingvoorschriften, zo geëmotioneerd raakte dat zij flauwviel. De leerlingen snelden zich naar haar toe om haar te helpen en brachten haar naar buiten voor wat frisse lucht en even later kwam de jongedame ondersteund door haar medestudenten weer binnen.

De docente ging verder met haar verhaal en vertelde over de beloningen die de gelovige vrouw te wachten staan in het Paradijs. Zoals de kapster van Fir^cauwn. Zij bleef standvastig en het verliezen van haar eigen leven en dat van haar vijf kinderen konden haar niet van haar geloof doen wankelen. De hete olie verscheurde haar vlees terwijl zij zich in haar lot had berust. Nog steeds waren de leerlingen aangedaan door dit verhaal. Het gehuil in de klas werd overtroffen door luid geschreeuw. Het bleek afkomstig te zijn van de jongedame die zojuist was flauwgevallen. Opnieuw werd zij door haar medeleerlingen naar buiten genomen om op adem te komen. Even later kwam ze enigszins gekalmeerd de les binnen.

De docente vervolgde haar verhaal. Ze begon verder te vertellen over de gunsten van het Paradijs en over de bestraffing die de ongelovigen te wachten staat in de Hel. Nu weer werd de les verstoord door de jongedame die hevig begon te weeklagen en enkele momenten later viel zij op de grond neer. Haar klasgenoten en de docente verzamelden zich om haar heen en riepen haar bij haar naam, maar zij reageerde niet. De jongedame richtte haar ogen naar de hemel en het besef begon door te dringen dat de jongedame dit wereldse leven aan het verlaten was.

De docente en de klasgenoten begonnen haar aan te sporen de geloofsgetuigenis uit te spreken en zeiden: “Zeg: ,,Laa ilaaha ill-Allah. Getuig dat niets of niemand het recht heeft aanbeden te worden, behalve Allah. Getuig dat er geen ware god is, behalve Allah.” Maar de jongedame reageerde niet terwijl haar blik zich verscherpte. Nog steeds bleven de aanwezigen haar aansporen de geloofsgetuigenis uit te spreken: “Getuig dat er geen ware god is, behalve Allah. Getuig dat er geen ware god is, behalve Allah.” Tenslotte keek zij naar hen en haar laatste woorden voordat ze deze wereld verliet waren: “Ik getuig… Ik getuig… Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie. Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie. Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de hel zie.”