Islamino.NL De weg naar Al-Firdaws
Masoeliyya – Verantwoordelijkheid
Allah 
heeft ieder mens geschapen met een eigen verantwoordelijkheid (masoeliyya). Ook al heeft Allah het lot van Zijn schepping, al-Qadar voor de schepping bepaald, wil dit niet zeggen dat we niet verantwoordelijk voor onze daden zijn. Zouden onze daden door Allah voorbeschikt zijn, zonder enige vrije keus, dan zouden we er ook niet verantwoordelijk voor gehouden kunnen worden , anders zou dit onrechtvaardig zijn. En Allah is Rechtvaardig in het belonen en in het straffen. Allah heeft ons al-Aql (verstand) gegeven en een vrije keus. Ook al weet Allah alle daden die we zullen doen, nog voordat we ze gedaan hebben, wij bepalen zelf onze daden en wij zijn er zelf volledig verantwoordelijk voor.
Op al-Yaum al-Qiyama zal iedere Muslim verantwoordelijk gesteld worden voor zijn eigen daden en Allah zegt hierover:
” Dus al wie goed doen gelijk aan de grootte van een atoom (of een kleine mier), zullen dit zien”.
” En al wie slecht doen gelijk aan de grootte van een atoom (of een kleine mier), zullen dit zien”.
(Surah al-Zalzalah ayaat 7-8)
En iedereen zal zijn eigen last dragen en niemand zal de last van een ander dragen.
Verantwoordelijkheid m.b.t. de Dien (religie).
Iedere Muslim is verplicht om zijn religie, de Islaam te kennen, dus te weten wat Allah verplicht heeft gemaakt, te weten wat de soennah van de Profeet Mohammed 
inhoudt en te weten wat verboden is.
Er staat in een hadith:
” Kennis opdoen is een verplichting voor iedere Muslim”.
(Hadith sahih al-Djama’ah).
Iedere Muslim is verantwoordelijk voor zijn eigen daden en iedere Muslim is verplicht om kennis op te doen over zijn verantwoordelijkheden als Muslim.
Alleen door het opdoen van kennis wordt je Eeman (geloof) sterker, en hoe sterker je Eeman is hoe beter je je werken voor Allah kunt doen.
De basis van Eeman staat in de twee shahaadatayn (Ashadoe allah illaha ilallah, wa ashadoe ana mohammadan arrasoeloellah). Iedere persoon die deze twee verklaringen uitspreekt met volle overtuiging, verzekerd zich van de basis van het geloof. Maar hij is nooit gelijk aan iemand die hun betekenis en vereisten in detail kent.
Iemand die precies weet wat de Profeet over bijvoorbeeld, de dood, de ondervraging in het graf, de Laatste Dag, de wederopstanding, de weegschaal, het Paradijs en de Hel etc. heeft gezegd; degene die de seerat (weg) van de Profeet kent in detail, is niet gelijk aan degene die dit alleen in het algemeen kent.
We zijn dus allemaal verantwoordelijk en verplicht om kennis over onze religie, de Islaam, op te doen.
Zonder kennis kunnen we ons geloof niet op de juiste wijze praktiseren.
Verantwoordelijkheid m.b.t. de tijdsbesteding.
Een Muslim heeft geen vrije tijd.
“Er zijn twee zegeningen die vele mensen verliezen: Gezondheid en vrije tijd”.
(Hadith sahih al-Bukhari).
Dus, hoe kan een persoon die geen vrije tijd heeft zich bezig houden met deze wereld. En hoe kan degene wiens tijd gevuld is vrije tijd ervaren.
Iemand die de waarde van de tijd kent moet zich realiseren dat de uren van zijn leven voor of tegen hem zullen getuigen; Of je besteedt je tijd goed en je zult er hassanat (zegeningen) voor krijgen, of je verspilt je tijd met nutteloze of slechte zaken en dit zal geen enkele waarde voor je hebben op Al-Yaum al-Qiyama, je zult er zelfs voor gestraft worden.
Een van de geleerden zei over een van de Imams:
“Ik was een buurman van hem bij de school in Cairo, mijn huis was boven zijn huis.
Gedurende twaalf jaar werd ik niet wakker op welke nacht dan ook, op elk uur van de nacht, behalve dat ik kaarslicht opmerkte in zijn huis en hij was bezig met kennis.
Zelfs wanneer hij aan het eten was, waren zijn boeken met hem en was hij hiermee bezig.
(Bustaanul ‘Aarifeen van an-Nawawee)
Verantwoordelijkheid van de ouders en van de kinderen.
Ibn Omar 
heeft verteld dat de Profeet zei:
“Iedereen is een beschermer en een bewaker en is verantwoordelijk voor de handelingen van die personen die toevertrouwd zijn aan zijn leiding. Een leider is ook een beheerder (verantwoordelijk voor diegenen die onder zijn zorg zijn geplaatst) een man is een beheerder met betrekking tot zijn familieleden van zijn huis, een vrouw is een beheerder met betrekking tot haar echtgenoots huis en zijn kinderen. Kortom, ieder van jullie is een beheerder en is verantwoordelijk voor diegenen die onder zijn zorg zijn geplaatst”.
(Hadith sahih Al-Bukhari en Muslim).
Deze hadith maakt duidelijk dat iedere persoon de verantwoordelijkheid draagt voor bepaalde zaken.
De man draagt de verantwoordelijkheid over zijn gezin. Hij dient er op toe te zien dat zijn gezin zich aan de regels van de Islaam houdt en hij moet zijn gezin onderhouden d.w.z. voorzien van voedsel en kleding e.d. en om hierin te voorzien werkt hij (in het algemeen) buiten het huis.
De taak van de vrouw ligt binnen het huis, namelijk dat zij erop toeziet dat er niets slechts in het huis van haar echtgenoot gebeurd, dat zij niemand binnenlaat als haar man dat niet toestaat en dat zij zorgt voor haar echtgenoot en kinderen.
Een moeder is een voorbeeld voor haar kinderen en omdat zij meestal ook de persoon is die de meeste tijd met de kinderen doorbrengt, is zij de aangewezen persoon om haar kinderen de Islamitische adab (manieren) te leren.
Tegenwoordig zien we dat veel vrouwen er de voorkeur aan geven om buitenshuis te gaan werken, maar waarom doen zij dit? Meestal om meer geld te verdienen, om er dus rijker van te worden. Maar wat zal dit geld hun baten? Geld is alleen in dit tijdelijke leven al-Doenja (het leven) te besteden, je kunt het niet meenemen als je sterft, je kunt het niet meenemen in je graf en je kunt het ook niet meenemen naar al-Aghira (het hiernamaals).
Het enige dat je meeneemt naar je graf en naar al-Aghira zijn de daden die je in dit leven gedaan hebt. En alleen je goede oprechte daden, de daden die je zuiver omwille van Allah verricht hebt, zullen je dan nog baten.
Het najagen van rijkdom is een verspilling van je tijd in dit leven.
En wat zul je zeggen wanneer Allah je zal ondervragen over je werken in dit leven, en over je verantwoordelijkheid betreffende je kinderen? Zul je dan moeten antwoorden dat je de voorkeur gaf aan de dingen van al-Doenja boven de dingen die je in al Aghira kon verkrijgen? (zoals de hassanat (zegeningen) voor de opvoeding)
Kinderen zijn iets dat ons in dit leven toevertrouwd wordt. En op al-Yaum al-Qiyama zullen ouders verantwoordelijkheid hierover moeten afleggen.
Allah zegt:
” En degenen die geloven en wiens nageslacht hen volgt in Eeman (geloof), -hen zullen Wij verenigen met hun nageslacht. En Wij zullen de beloning van hun daden in geen enkel opzicht verminderen. Iedere persoon is een onderpand voor zijn daden”.
(Surah at-Tour aya 21)
Ouders dienen de harten van hun kinderen met geloof te vullen.
Vele ouders zijn zeer verontrust over hun rijkdom, werk, zaken en andere dingen en zij verwaarlozen de verantwoordelijkheid over hun kinderen.
De Profeet heeft gezegd:
“De beste vrouwen zijn de vrouwen die veel kinderen krijgen en gehoorzaam zijn aan Allah”.
(Bahaiqi, sahih al Albani).
We moeten er ons goed bewust van zijn wat er in deze hadith staat. Er staat niet alleen dat de beste vrouwen de vrouwen zijn die veel kinderen hebben, maar ook dat de beste vrouwen de vrouwen zijn die gehoorzaam zijn aan Allah .
En wat betekent gehoorzaam zijn aan Allah ?
Dit betekent niet dat we alleen veel kinderen moeten krijgen en dat we ze vervolgens niet volgens de Islaam opvoeden; dat we ze de hele dag op straat laten spelen of naar een crèche sturen om maar van ze af te zijn.
Dat we ze continue televisie laten kijken, omdat ze dan tenminste rustig zijn.
Nee! gehoorzaam zijn aan Allah betedat we Zijn wetten moeten kennen en moeten gehoorzamen en dat we deze kennis ook overdragen op onze kinderen.
Dat we er dus op toezien wat onze kinderen leren, wat voor kleding ze dragen, met wie ze spelen, wat ze lezen, wat ze zeggen etc.
En Allah heeft ons ook bevolen dat we gehoorzaam moeten zijn aan Zijn Profeet . Dus kortom, dat we de Qoran en soennah moeten volgen en er dus ook op toezien dat onze kinderen dit doen.
En SubhanAllah!
In eerste instantie zijn de ouders verantwoordelijk voor hun kinderen. Als de kinderen echter volwassen geworden zijn, hebben zij (de kinderen) de verantwoordelijkheid om voor hun ouders te zorgen.
De rollen worden in feite omgedraaid.
De Rasoel heeft gezegd:
“Jij en jouw bezit zijn voor je vader”.
en ook:
“Het paradijs ligt aan de voeten van de moeder”.
Als muslims zijn we verplicht om voor onze ouders te zorgen.
Ouders hebben recht op onze zorg, zonder klagen kritiek of grief.
Ouders hebben zichzelf van alles ontzegd om het geluk van hun kinderen te verkrijgen.
De moeder heeft het kind gedragen, gebaard, gezoogd en later verzorgd. Wanneer het kind haar nodig had was zij er altijd voor hem.
Ouders ontzien zichzelf van alles voor het geluk van hun kinderen. Zo lang als het goed gaat met de kinderen voelen de ouders zich ook gelukkig en niets is hun teveel.
En wat zeggen vele Muslims die hier in Westerse landen wonen, wanneer hen de vraag gesteld wordt of ze later voor hun ouders zullen zorgen?
Zij antwoorden dat zij een goed tehuis voor hun ouders zullen zoeken. AstagferAllah!
Wat een attente kinderen! Zij vergeten de bovenstaande hadith “Jij en jouw bezit zijn voor je vader”. Dit betekent dat je zowel jezelf, met aardige woorden, verzorging etc. als je bezit, geld, voedsel etc. in staat moet stellen van je ouders.
Je ouders gaan voor op jezelf.
Tegenwoordig zie je dat veel mannen in eerste instantie aan hun eigen gezin denken en luisteren naar wat hun vrouw wil en hun vrouw boven hun ouders stellen. AstagferAllah! Ouders moeten gehoorzaamd worden zolang zij niet iets vragen wat in tegenstelling met de Islaam is. (Dus iets dat haraam is).
Als iemand slecht voor zijn ouders is, zou het zo kunnen zijn dat Allah als straf zijn kinderen later slecht voor hem laat zijn.
Vragen om verantwoordelijkheid.
De Profeet zei tegen Abd-Arahman ibn Sumurah :
“O Abd-Arahman! Vraag niet naar macht, omdat als het aan je gegeven wordt doordat je ernaar gevraagd hebt, ben je eraan overgelaten, maar als het aan je gegeven wordt zonder dat je ernaar gevraagd hebt, dan zal je erin geholpen worden”.
(Sahih Ahmad en al-Bukhari).
Ook zei hij :
” Jullie zullen erop belust zijn om macht te verkrijgen en het zal een bron van spijt zijn op al-Yaum Al-Qiyama (De Dag der Opstanding).
(Overgeleverd door Abu Hurairah , hadith sahih al-Bukhari).
Oprechte leiders hebben geen enkele wens voor leiderschap, behalve als een middel om Allah te aanbidden en het goede aan te bevelen en het slechte te verbieden.
Zie hoe de chaliefa met hun leiderschap omgingen. Ze waren vaak nog armer dan de de andere mensen door hun Taqwa (vrees voor Allah).
Ons grootste voorbeeld is natuurlijk de Profeet .
Hij heeft altijd in grote soberheid geleefd, dat terwijl hij een van de rijkste mensen van de wereld had kunnen zijn , als hij dat gewenst had.
Maar de Profeet wist hoe weinig deze Doenja inhield, en deed al zij werken voor al-Aghira. Hij sliep altijd op een dunne mat en stond zo lang in gebed dat zijn voeten ervan opzwollen, dit terwijl Allah hem alles vergeven had, wat er al gebeurd was en wat er nog zo komen!
Ook de chaliefa na Mohammed leefden in grote soberheid, en zie hoe tegenwoordig de leiders van de islamitische landen leven.
Zij begeren grote rijkdommen en macht en negeren totaal alle islamitische wetten en regels. Astagfer-Allah!
Taqlied – Het blindelings volgen van geleerden.
Taqlied betekent in de Islaam: Het volgen van uitspraken van mensen zonder bewijs.
Taqlied is niet toegestaan.
Uitzonderingen op deze regel zijn:
– Het volgen van de uitspraken van de Boodschapper van Allah ).
– Het vragen om een fatwa (uitspraak) van een geleerde door het gewone volk.
– En voor een rechter om rechtschapen mensen als getuigen (in processen) te accepteren, omdat er bewijs is voor deze uitsluiting.
Allah veroordeelde Taqlied op vele plaatsen in Zijn Boek. Hij zei:
” Zij (Joden en Christenen) namen hun rabbies en hun monikken als hun heren naast Allah”.
(Surah at-Tauwbah aya 31)
Adi Ibn Hatim zei m.b.t. deze aya:
” O boodschapper van Allah! We namen hen niet als heren”.
Hij zei: Ja, zeker! Stonden zij datgene niet aan jullie toe wat verboden was voor jullie en jullie beschouwden het als toegestaan en verboden zij niet voor jullie wat Allah voor jullie toegestaan maakte en jullie verboden het?”
Ik zei: “Ja”.
Hij zei: “Dit betekent jullie namen hen als heren”.
Er zijn talrijke andere ayaat waarin Allah taqlied van leiders en voorvaderen veroordeelt.
Ibn Abd al-Bar heeft overgeleverd dat Ibn Abbaas zei:
” Wee de volgelingen van de fouten van de geleerde!”
Zij zeiden: “Hoe komt dat?”
Hij zei: “De geleerde zegt een mening, vervolgens vindt hij iemand die meer kennis heeft van de Soennah van de Boodschapper van Allah en hij volgt zijn uitspraken. Diegenen die hem echter imiteren blijven (zijn oude uitspraken volgen)!”
De Profeet zei:
” Allah neemt geen kennis weg door het van de mensen (hun harten) weg te nemen; Hij neemt kennis weg door de geleerden weg te nemen (wanneer de geleerden sterven) en als er geen geleerde meer over is dan zullen de mensen zich naar onwetenden leiders keren die, wanneer zij worden geraadpleegt, fatwa’s geven zonder kennis. Zij zijn misleid en zij misleiden anderen”.
(Hadieth sahih al-Bukhari)
De Imaams verwierpen Taqlied.
Imam Abou Hanafi zei:
“Het is niet toegestaan voor iemand om te accepteren wat we zeggen, totdat hij weet waar wij het van namen (het bewijs van wat we zeggen)”.
Ook zei hij:
“Het is haraam (verboden) voor degene die mijn bewijs niet kent een fatwa (uitspraak) te verstrekken en mijn uitspraak te gebruiken. Wij zijn slechts mensen. We zeggen iets vandaag en geven het de volgende morgen op (omdat we bewijs vinden tegengesteld aan wat we ervoor zeiden).
Imam Malik zei: ” Ik ben slechts een mens. Ik kan gelijk hebben, maar ik kan op tijden fouten maken. Weeg alles wat ik zeg af en neem datgene wat overeenkomstig is met de Qoraan en de Soennah. Verwerp alles wat niet in overeenstemming is met de Qoraan en de Soennah”.
Ook de andere imams, imam Ash-Shaafi’ie en imam Ahmad deden soortgelijke uitspraken.
Een van de grootste rampen die moeslims tegenwoordig en gedurende eeuwen in het verleden, onder ofwel de ‘gewone mensen’ ofwel diegenen die beschouwd worden kennis te hebben, is overkomen, is dat de meerderheid onwetend is.
Deze onwetende mensen denken daarom nooit dat de geaccepteerde kennis volgens de Qoran en Soennah, het kennen is van de Aqeedah (het complete geloof) en Wetten die ze (de Qoran en Soennah) bevatten.
Geleerden zijn degenen die hier kennis over hebben en geleerden zijn niet degenen die uitspraken van geleerden weten en die volgen. Deze mensen hebben geen kennis over of iets wel of niet in overeenstemming is met de Qoraan en Soennah.
Deze personen zullen nooit denken dat de ahadith over de Tekenen van het Uur (de Laatste Dag), zoals bijvoorbeeld de hadith:
“Tijdens deze periode zal kennis verdwijnen en onwetendheid verschijnen”
ook de onwetendheid van de moeqallid (degene die blindelings volgt) bevat, omdat het onwetendheid is.
Samengevat kunnen we stellen dat taqlied wordt verworpen en bekritiseerd. Het is onwetendheid en geen kennis. Ware kennis is de kennis van de Qoran en de Soennah met het doel ze te begrijpen.
We moeten dus uiterst voorzichtig zijn wie we volgen. Doordat we tot de onwetenden behoren moeten we de mening van geleerden volgen. Maar het is wel onze verantwoordelijkheid dat we goed opletten wie of wat we volgen. Of degene die we volgen ook werkelijk een geleerde is of alleen een moeqallid (iemand die blindelings volgt).
In Surah az-Zoemar (aya 9) staat:
” Zeg: zijn zij die kennis hebben gelijk aan hen die geen kennis hebben?”
En degenen die kennis hebben zijn de geleerden.
Niet iedereen heeft de mogelijkheid om een persoon met kennis te zijn,en geen van de geleerden stelt dit punt ter discussie.
De geleerden zijn het erover eens dat de gewone mensen hun geleerden moeten volgen. Dit is omdat zij niet de betekenis van het bewijs dat het toegestane of niet toegestane van daden uitlegt, noch hebben zij kennis in het algemeen.
Kennis bestaat uit niveaus en je kunt de top niet bereiken, tenzij je door de basis gaat.
Als voorbeeld: De blinde moet anderen volgen, die hij kan vertrouwen, als hij zoekt om de richting van de Qiblah (richting van het gebed) te weten, wanneer hij het niet zelf kan vinden. Net zo zeer moeten degenen die onwetend zijn en niet in staat zijn de religie te begrijpen hun geleerden volgen.
Ook zijn de geleerden niet verdeeld om zo’n persoon toe te staan een fatwa te gebruiken.
Sheich Al-Albani zegt dat het niet juist is om voor onwetenden in het algemeen te zeggen dat zij Taqlied moeten doen.
Vele onwetenden kunnen duidelijk bewijs begrijpen, als het hen aangereikt wordt.
Wie kan ontkennen dat een onwetende het bewijs kan begrijpen, die de hadith bevat die zegt:
Tayammum (het droog doen van de reiniging wanneer water schaars is) is een veeg(op het zand/aarde) voor het gezicht en de handen”?
Zelfs mensen die minder begrip hebben kunnen deze hadith begrijpen.
Daarom is de waarheid dat we moeten zeggen dat Taqlied toegestaan is voor degenen die niet kunnen zoeken naar het bewijs of het niet kunnen begrijpen.
Allah belast geen een ziel boven zijn vermogen.
Zelfs geleerden zijn soms gedwongen om zich te begeven in Taqlied, wanneer een geleerde geen tekst van Allah of Zijn Boodschapper kan vinden, maar alleen uitspraken van geleerden met meer kennis. Dit is ook een verplichting. Taqlied is toegestaan voor degene die geen andere keus heeft.
Omdat we dus allemaal zelf verantwoordelijkheid dragen moeten we het vermijden om meningen van anderen blindelings te volgen.
We moeten altijd de Qoran en de Sunnah volgen en nooit de mening van een persoon die daar tegenovergesteld aan is.
Alles moet getest worden aan de hand van de Qoran en Ahadith en wat ermee in overeenstemming is moet geaccepteerd worden en wat er niet mee in overeenstemming is moet verworpen worden. Alleen iemand die hypocriet is zal iets accepteren wat tegen de Qoran en de Sunnah is.
Ik wil hier een aantal voorbeelden van noemen.
Er zijn mensen die zich geleerden noemen en vervolgens beweren dat het dragen van de hoofddoek voor de vrouw niet verplicht is.
Dit terwijl Allah zegt:
” (En zeg tegen de gelovige vrouwen) dat zij haar schoonheid niet toont behalve datgene wat zichtbaar moet zijn (zoals handen, ogen en de kleding die buiten gedragen wordt) en dat zij hun sluiers geheel over Juyubihinna (d.w.z. over hun lichamen, gezichten, nekken en boezems) moeten laten hangen”
(Surah An-Nur, gedeelte van aya 31)
Er zijn “geleerden” die zeggen dat de man zijn baard wel mag afscheren.
In de hadith staat echter duidelijk:
“Wees anders dan de moeshrikien (afgodendienaren); knip je snor en laat je baard met rust”
(Hadith sahih Muslim)
En wat zien we tegenwoordig? Mannen laten hun snor groeien en ze scheren hun baard af!
En wie de ongelovigen volgt is een van hen!
Er zijn mensen die beweren dat het maken van afbeeldingen (foto’s) toegestaan is.
Zij zeggen dat het nu wel mag omdat het gevaar van aanbidding er nu niet meer is.
Dit terwijl de Profeet zei:
“Venietig iedere afbeelding”
(gedeelte van een hadith sahih Muslim)
en:
“De zwaarst gestrafte mensen op de Dag des Oordeels zullen de mensen zijn die afbeeldingen maakten welke gelijken op wat Allah heeft geschapen”.
(Sahih al-Bukhari en Muslim).
De bovenstaande bewering is dus duidelijk verkeerd, ten eerste vertellen de ahadith ons duidelijk dat afbeeldingen haram zijn (uitgezonderd poppen e.d voor kleine kinderen om mee te spelen en wat nodig is voor het welzijn van de Muslims, zoals legetimatie e.d).
En ten tweede bestaat het gevaar van aanbidding nog steeds, zoals bijvoorbeeld in het katholieke geloof, waar nog altijd beelden aanbeden worden.
Insha-allah dat Allah ons zal leiden in het nemen van de juiste beslissingen. Een leidraad voor ons is de volgende hadith, waarin de profeet betreffende rechtschapenheid zei:
“Raadpleeg je hart. Rechtschapenheid is datgene waar je ziel en je hart zich rustig over voelen. En zonde is datgene wat je innerlijk onrustig maakt en wat in je borst stokt, zelfs al hebben de mensen je er herhaaldelijk een (goedkeurend) oordeel over gegeven”
(Hadith Ahmad, ad-Dirimi)
Ik heb nu een aantal punten behandeld die betrekking hebben op verantwoordelijkheid.
Onze verantwoordelijkheid is echter veel uitgebreider.
In feite hebben we een verantwoordelijkheid voor alle dingen waar we ons in dit leven mee bezig houden.
Elk woord wat je zegt, elke daad die je doet, voor alles zal je verantwoording moeten afleggen en wanneer je iets slechts ziet moet je het afkeuren.
De Profeet zei:
“Wie van jullie iets ziet dat niet toegestaan is, moet het met zijn hand veranderen. En als hij daartoe niet in staat is, dan met zijn tong. En als hij daartoe niet in staat is, dan met zijn hart (innerlijk verafschuwen). Dit is echter de zwakste vorm van geloof”.
(Hadith sahih Muslim overgeleverd door Abu Sa’id al Khudri).
Vele Muslims tegenwoordig hebben zich echter afgekeerd van hun religie, ze zijn onwetend over hun geloof en over de Islamitische wetten.
Ze volgen de door de mens gemaakte wetten en ze gaan hiermee akkoord, ze volgen de koefar (de ongelovige) in alles.
Ze volgen de koefar en hun immoraliteit van het karakter, hun slechtheid, hun hypocrisie neemt toe in hun leven.
Ze vergeten hun eigen Islamitische geschiedenis en ze vergeten wat er van hen terecht zal komen.
Ze zijn zich er niet meer van bewust wat hen uiteindelijk schade zal toebrengen of wat hun voordeel zal opleveren.
Ze zijn tevreden geworden met dit leven in welke ze eten, drinken en slapen; een luxe leventje waarin ze houden van rijkdom en liefde voor deze wereld hebben.
En als ze er soms op aangesproken worden door andere Muslims antwoorden ze:
“Ina Allaha Ghafoeroen Arahiem” Allah is Vergevensgezind, Genadevol), maar ze vergeten dat Allah ook Streng is in het straffen, “Ina Allahoe sjadidoe al Ikab”.
Zie hoe de mensen tegenwoordig gemakkelijk omgaan met hun tekortkomingen en hun verantwoordelijkheid als Muslim.
As-sahabah, de metgezellen van de Profeet hadden een enorme Taqwa (vrees voor Allah) wanneer zij fouten maakten (en deze waren niets in vergelijking met onze fouten) beschouwden zij zichzelf als verloren. En wij? Wij maken enorme fouten en beschouwen het als niets.
We moeten niet vergeten dat Allah alle wereldse aangelegenheden aan de mens toevertrouwd heeft.
Wij als Muslims moeten dit vertrouwen niet beschamen.
We zijn verplicht om onze verantwoordelijkheden in dit leven te vervullen op een eerlijke en verstandige wijze.
Ik vraag aan Allah dat Hij ons zal leiden en beschermen.
Wa-Alhamdulillahi Rabbi-l-alamien.